Alice In Chains 12 augustus 2009 in de Melkweg, Amsterdam


Eindelijk dan...
Sinds 1991 ben ik al zwaar fan van AIC, maar nog nooit de kans gekregen ze live te zien. Nu dan, 7 jaar na de dood van Layne Staley ga ik ze eindelijk zien! Ik wist wel dat ze naar Nederland zouden komen, maar alle kaarten waren al snel uitverkocht. Bummer. Maar... mijn lieve vriendin Vivianne vond het een toepasselijk kadootje voor mijn verjaardag, en regelde zomaar twee kaartjes! JAHOE! IK GA ZE ZIEN!!!

Op 12 augustus was het dan zover. Eerst lekker samen uit eten (en drinken) en dan naar de Melkweg. Wat een drukte zeg ;-) Snel een paar glazen bier gekocht bij de bar, en met volle handen onder het mom van "sorry, maar mijn vrienden staan vooraan" ons naar voren geworsteld. Voor in de zaal was het nog rustiger ook trouwens. Goed uitzicht dus!


















Het concert was pakkend en boeiend tot de laatste seconde. Als eerste speelden ze de oude bekende tracks. Wat geweldig om deze nummers zo live te horen. Sommige nummers klonken bijna authentiek... Met de gedubte stemmen van Jerry en William samen leek het net of Layne er stond... bijna griezelig gewoon. Maar in de nieuwe songs hoor je duidelijk de nieuwe stem van AIC. Anders, maar ook vet. Helaas niet de gekwelde en daarom zo intense stem van Layne, maar een puike zanger met hetzelfde vocale bereik. We kregen een beetje een Sound Garden achtige indruk. In de toegift klonk ineens Junkhead... De voor mij ultieme song waarin de stem van Layne echt helemaal tot zijn recht komt. En tijdens dit nummer ving ik ook nog de plectrum van William :-) Ik werd helemaal overdonderd door de live performance van dit nummer, maar het gekke is dat ik zowat emotioneel werd. Shit, nu had ik eigenlijk Layne moeten horen... en hij is er niet meer... nooit meer...


Het was een puik concert waar ik vreselijk van genoten heb, maar het werd me echter wel duidelijk: AIC is anders geworden. Volwassen, vernieuwd. Layne is er niet meer bij. Het zal nooit meer helemaal die band zijn die ik van de albums ken die mij zo aan het hart liggen, maar dat kan natuurlijk ook niet anders. Everything changes.

Lieve Vief, heel erg bedankt voor dit super kado!

 

|BACK|